CP a trynitaryzm

Problemy poznawcze

Trwają zacięte spory na różnych blogach tyczące różnych dziedzin życia. Ekonomia, nauka, religia...

Cyborg59 „walczy” z Waldemarem o oszołomstwo naukowe, Kajdas nie może oderwać się od sutanny, a prof. Dakowski nie może mi darować odmiennego spojrzenia na rzeczywistość.

Do tego Jacek Rossakiewicz nie akceptuje „trynitarności” – i to mu najbardziej przeszkadza w utworzeniu spójnej odmienności ekonomicznej.

Pewnie sporo czytających uzna to za bleblanie, ale...

Także dorastam do ujęcia pewnych zagadnień w formę jednoznaczną i skondensowaną. Po tych kilku latach sporów – wydaje mi się – że to ujęcie będzie czytelne. Przynajmniej dla sporej  grupy.

Otóż spory dotyczące wszystkich odmienności polemicznych  mają jedno wspólne źródło: sposób traktowania Boga i świata.

Ograniczę się do przedstawienia swojego poglądu, gdyż porównania z innymi – to olbrzymia praca i to wymagająca precyzyjnych odróżnień.

Świat i Boga traktuję jako transcendentny i immanentny.

Transcendentność – to możliwość poznania, a immanentność – to uczestnictwo w poznawaniu.

Dlatego świat nauki „poznaje” – buduje prawa działające i opisujące rzeczywistość aż do immanentności. Czyli aż do udziału badacza w procesie poznawania. Wchodząc w zakres immanentności – występuje wpływ badacza na wynik pomiaru.

Poznawanie Boga – ma ten sam charakter. Jest poznawany w swej transcendentności – na tym opiera się judaistyczne podejście „poznawania Imion Boga” – czyli przejawów Jego możliwych oddziaływań na świat.

A przecież Bóg jest także immanentny i to wykracza poza granicę judaistycznego poznawania.

Chrześcijaństwo Wprowadziło ideę trynitarną. W jakimś stopniu oddaje ona istotę zagadnienia; Bóg w swych oddziaływaniach przekracza zakres poznawczy ludzkiego umysłu. I dzieje się to nie poprzez niezrozumiałą ingerencje (cuda – te wydają się możliwe do wytłumaczenia), a poprzez odrębność istnienia poza naszą rzeczywistością.